Super Gulaman!

Babala [R18]: ang mga susunod na bahagi ng sulating ito ay may mga linyang hindi kaaya-aya sa ating isipan at sikmura. Pinapayuhan ang mga tao na may mahinang panimbang na huwag ng ipagpatuloy ang pagbabasa. May mga bahagi ng sulating ito na sadyang binago upang maprotektahan ang kredibilidad ng mga nasangkot at mapa-igting ang sensasyon ng mga pangyayari. anu nga ba ang kadiri? ang yucky? ang ewwwwww? minsan tintawag din itong disgusting feeling. ang sabi sa nabasa kong online encyclopedia... "disgust is an emotion that is typically associated with things that are perceived as unclean, inedible, or infectious" ... so un english... heavy pare hindi ko gets...ahehehe... kung ganito ang ibig sabihin nung kadiring mga bagay, hindi nmn pla ito ganun kasama...simple lng nmn kc...hindi malinis, hindi nakakain, o di kaya ay nakalalason... actually sa tingin ko ung mga kadiring bagay depende un sa perception ng isang tao... pra lang itong isang balintuna (*paradox in english*) ....

..noong nakaraang linggo, nagsimba ako...as usual mag-isa n nmn akong nagsimba...2nd mass na un, pero mejo pupungas-pungas p din ako...mejo antukin tlaga ako nung araw n un...hindi ko masyado naiintindihan yung homily ni Father, hanggang magtanong sya tungkol sa itlog at manok...anu nga ba ang tunay na nauna...wow, Father joke b yan?...ahehehe...pinunto ni Father na manok n tlga ang nauna...with justifications pa un...ang sabi nya...pano mabubuhay ang itlog kung walng mag-lilim d2..so sabi nya, manok tlaga ang nauna... wow Father, ang galing mo...ahehehe... pero may mga kalokohan pa din akong naiisip tungkol d2...hindi nmn ako kumukontra sa sinabi ni Father pero gusto ko lng bigyan ng buhay ang usapang itlog at manok...at dahil nga hobby ko n din ang pag-iisip ng mga walng kwentang bagay...ayun nag-analisa akong mag-isa... kung manok ang nauna...bkit c adan ay may itlog (*sensored*)?, pero sabagay meron din nmn syang manok(*sensored ulit*)...ahehehe....so un mejo nakukumbinsi n ak...

tapos na ang ulan..humupa na ang malakas na bagyo...kasabay nun ang paghupa ng inis at asar ko kahapon...ngaun maayos na ulit ang disposisyon ko sa buhay...positive na ulit ang aura ko..na-chambahan mo ako kahapon...ngaun panalo na ako... ang totoo nyan hindi nmn ako lubusang nainis o naasar kahapon...magaling akong magtago ng emosyon, marunong akong magkontrol..paano?...simple ganito lng yan, isipin nyo ang mga ito... 1. Anyone who got mad first has the right to be mad. So since nauna n nga syang magalit kaso nga hindi ko alm ang dahilan, hayaan n lng ntin sya...meron nmn syang karapatan n i-express ang kanyang emotions. For the mean time, nag-blog n lng ako at nanhimik. Kung mangayri un sa inyo, please do not argue with him/her. 2. No one will get mad or fight with himself alone. So if you never contest or argue or even talk to someone that is mad to you, then sooner he/she will stop talking.Sa madaling sabi, hayaan ntin syang magmukhang tanga...ahehehe... 3. If someone is ma...

...naghahanda na akong umuwi ngaun...pero hindi ito nangangahulugan n tapos ko na ang mga trabaho n dapat kong gawin...ang totoo nyan nasira n ang momentum ko... pero ayuz lng bukas n lng ulit... ...simula umaga nasira n sya...kung tatanungin mo ako kung bakit..hindi ko ikwekwento..nakakainis lng...pero ung pagkasira nung umagang iyon, madali nmn syang naayos nung marinig ko ang tinig ng aking Grasya....so un nabuhay aking morale...insipirado n akong muli, natapos ko na ang request ng client... dumating ang ala-una...presto umabot ako sa deadline..hindi kc ako katulad ni pareng Bob Ong na kayang iusog ang deadline... ...natutuwa n ako nung oras n iyon at handa na din akong tapusin ang susunod n trabahong nakatakda...ngunit sa di malamang dahilan umangal ang client, hindi daw ung ang papers n ni-request nyang baguhin..sa madaling sabi, hindi pra sa akin ang task n un...nsayang ang effort ko...anu pa ang silbe ng isang bagay na iyong pinaghirapan pero wla nmn pa lng halaga...at tuluy...

umaga na...mukhang maganda naman ang gising ko, uy may miskols ako, slamat po ng madami sa aking Grasya...sya kc ang bumubuo ng maganda kong umaga...handa na ako sa mga laban na gagawin ko...pero teka, bkit may simira ng magandang umaga...ayokong manira...ayokong magparinig, pero ayaw ko nmn mapraning, nkakahawa un..pero kung gusto mong magwala wag mo na akong idamay d b?.....salamat n lng sa sinosikat band, khit papano kinampihan nila ako...ito ang sabi sa knta nila... Bakit ka napapraning Isip mo ay laging gising Tigilan mo na yan dahil ako’y naaaning Sa mga kapraningan mong Swaking! Di bat’ nakakairita Di bat’ pangit siya na enerhiya Hindi kita masisi kung ganyan kang talaga Pero sana huwag mo na kong idamay diba? Ikaw ang gumagawa ng sarili mong problema O masyado ka lamang nagpapaapekta Sa mga bagay bagay na walang ka kwenta kwenta Lumabas ka nalang at manood ka ng banda Puso mo’y nangingitim Utak mo’y kay sarap suyurin Ang bading, ang dilim Ng diskarte mo sa i...

..patapos na ang buong araw na ito...mukhang nagseryoso akong magtrabaho ngaun, hindi nga lng halata...ahahaha..pero nagbibigay na ako ngaun ng konting effort, hindi katulad dati... sna magtuloi tuloi n ito...sna... ..sinumulan kong mag blog ngaun..pero wala akong ma-isip n pwedeng ilagay...kung uspang puso nmn...mamimis ko lng sya lalo...pero sabagay wala nmn pagkakataon sa buhay ko na hindi ko sya na-isip...kung dati-rati ang mga hobbies ko ay magbasketball, magchess, magsolve ng mga wlng kahulugang math problems...ngaun, mejo nag-iba na ang libangan ko... ..ngaun iba...bukod sa pagging libangan ko ang matulog at kumain...naging hobbies ko na din ang pagtunganga at pag-iisip..kung buga gumawa ng "wala"...kung maaalala nyo ito ung nging trabaho ni Ulang dun sa libro ni pareng Bob Ong..."alamat ng gubat" un ung astig na pangalan ng librong iyon...nakaktuwang basahin ung librong iyon, simple, magaan, pero may dating...parang utot lng...madalas pinagtatawanan lng ...

...pacorni n daw ng pacorni ang mga entries ko d2...well, ayuz lng un...i'm sure meron din part sa buhay nyo na corni kau... more or less mas malalala pa kau sa akin...ahehehe... ...tuesday n ngaun...back to work n ulit...after ng mejo mahabang bakasyon...balik ulit sa pakikipaglaban...so bago magsimula ang umaga, magkape muna tayo..."a cup in hand..."...ahehehe...anu kaya ang meron sa araw na ito?.... ikaw alam mo? ... maaga pa....uy may task na...game ka na ba?...

...napaka-espesyal ng araw na ito...bukod sa walang pasok ngayon at dahil nga ngaun ay national heroes day...marami pa kong bagay n naalala na bagay bagay na na-ikakabit ko sa araw na ito.... ...aug 25, 2003...ito ang unang araw ko nung pumasok sa ivy bilang writer, na-regular na lng ako after 6 months...ito din ung unang araw ng makita ko ang pinakmamahal kong babae...hindi pa kmi magkakilala nun..pero dang! gusto ko n sya... ...aug 25...hindi ko akalain n espesyal din pla ito sa knya...ito ung araw kung saan ay ibinigay sya ng may Likha sa kanyang mga magulang...ito din kc ung araw ng kanyang kapanganakan...ahehehe...ang hirap maglalim-laliman ng tagalog...cge na nga "birthday" nya itong aug 25... pinagpapasalamt ko din ang araw n ito sa Kanya, dahil sa pagbibigay nya sa mundo ng taong ito, at ngaun nagbibigay kasiyahan at bahagi sa makulit kong mundo... ...sa araw na ito..hiling ko lng pra sa iyo ay magandang kalusugan sa araw-araw at maraming biyaya sa buhay..khit m...

Patnubay ng Magulang Kailangan: Ang susunod na kwento ay ayon sa tunay na pangyayari. Ang mga pangalan ng mga tauhan ay sadyang binago upang makaiwas sa pang-aasar at pangbubuska ng mga kaibigan. Babala: Bawal tumawid, nakamamatay! (*wla itong koneksyon, basta trip ko lng ilagay*) “holdap ‘to!!! akin na ang wallet mo…cellphone akin na rin!!!”…”ei manong wala po ako nun, nakuha nyo n nga po lahat eh…o ito iyo n po…” ”akin n din ito!”…”wag po yan manong!!!” ito ung nangyari ng ihatid nmin c Stacey sa pier…naubos halos lahat ng pera ni kuya Win, kasama pa ang cellphone at relo nya… sa akin nmn halos wala nmn nkuha kc pouch lng nmn at shades ko ang natangay nila…balak nga rin nila kunin ung speaker n binili ni Stacey n gagamitin pra dun sa napanalunan nyang DVD, pero pinilit ko talagang agawin un sa holdaper… hay naku ganun tlaga kc magpapasko n eh… malaki cguro kc ang pangagailangan nila… pero ok lng ung nagyari sabi ni Kuya Win sa amin kc wala nmn daw nasaktan… at syempre nkauwi ...

...nakabakasyon ako ngaun...pero prang walng bago..hindi ko tlga matakasan ung mga bagay na nakasanayan ko ng gawin...gusto ko tlga ng isang pagbabago...isa pagbabago upang ibalik ang dating ako... 10:00pm na kagabi...mejo maaga ako nahiga kagbi..pikit na ang aking mata pero hindi ang aking ulirat...iniisip ko kung saan na nga ba ang inabot ko simula nung grumadweyt ako...halos limang taon n din un...pero bkit ganun parang walng ibang nangyari...bukod sa pisikal n anyo ng pagbabago, nagkatrabaho, nagka-girlfriend...pra akong huminto..hindi ko alm kung naging kampate lng ako s mga bagay n meron ako naun..hindi ito ang dating ako...kilala ko ang sarili ko nuon na laging naghahabol sa mga bagay n gusto kong gawin..hindi ko lng alam kung dahil iyon sa khirapan n dindanas nmin nuon at dahil nga ngaun meron akong mejo maayos n trabaho ngaun...humihinto n ako... ...inisip ko ang pinkamamahal kong babae, ang girlfriend ko...kamusta n kya sya...nahihiya na tlga ako sa knya..ilang beses n ny...

hindi ko alam kung anung meron sa araw na ito...pero isa ang sigurado...isa n nmn itong panibagong laban... life is constant battle for survival... and as we grow older, the rules change on daily basis...our mission is not to escape, but to survive...not to deal with triumph, but to deal with failure...not to run away from fear, but to master it... it takes courage to keep on fighting...so if you feel like rules has shifted one step higher, deal with it with greater faith and never surrender... magandang araw...:)

....natapos n din ang aking buong linggo ng pakikipaglaban at pagliligtas...ang totoo nyan...ang mga kalaban ko ay ang aking inililigtas...inililigtas pra lumiwanag ang kanilang landas... ...sabado na...araw na ng pahinga...pero hindi ang aking puso...patuloy itong tumitibok pra sa knya...halos limang taon n din kmi mula noong kami ay magkakilala...at lubusan akong nagpapasalamat at pinagkaloob sya sa akin ng Maylikha.... sabi nila..."ang buhay ay prang pagsakay sa jeep...makakapili ka ng lugar na uupuan mo..pero hindi mo mapipili ang taong tatabi sa bakanteng upuan sa tabi mo...ngunit ang pag-ibig, hindi ito tulad ng pamasahe, na kapag nagbayad ka ng buo, ay sinusuklian ka..." ang totoo nyan, hindi ako naniniwla sa huling part ng message na ito...nagbigay kc ako ng buo...pero sinuklian ako, hindi lng sakto, sobra pa...ibig sabihin may discount student daw eh...ahehehe... pero ang totoo, nagpapasalamat ako at sa Kanya at sya ang pinagkaloob sa akin...humiling lng ako ...

...3:06pm...yan ang oras sa monitor ng computer ko ng matapos ko ang aking pakikibaka sa isang kalaban na nag-ngangalang Eric Moi... mejo pinahirapan nya akong tapusin ung task n un, pero maaga pa nmn 2:45pm p lng... ang gulo ko, ahahaha (*twang baliw, parang c sisa*).... pero tama maaga pa tlaga, advance lang tlaga ang orasan sa computer ko para mejo ma-pressure naman ako...ang totoo nun hindi ko tlaga alm kung may silbi ang pag-advance ng orasan kc nga alm ko nmn na advance un... sabagay kanya kanyang trip yan, wag ka ng makialam... uu nga pla, kailangan kong ipakilala sa inyo c Eric Moi...sya pla ang huling nakalaban sa araw na ito ng ating superhero n c Super Gulaman... mejo nahirapan tlga ang ating superhero sa pakikipaglaban..mantakin ba nmn na nuong nakaraan pang biyernes ang pakikidigma at ngaun lang sya ntapos...c eric moi, isang nilalang na mula sa Hong Kong ay may kapangyarihan gawing mahirap ang mga simpleng bagay..meron din syang kakayahan na gawing katotohanan ang isan...

anu nga ba ang meron sa umaga ni supergulaman?... ". ...Linggo na, hinagilap ko ang aking celfon sa ulunan ng aking higaan...5:35am...3 miscalls...umaga na....pinilit imulat ang talukap ng aking mata...biglang bangon...diretso sa CR... inilabas ang tubig na ipon sa magdamag...kumuha ng tubig, naghilamos, nagmumog...kumuha ng toothbrush, nag-sipilyo...makalipas ang limang minuto...ayos na!... pagkatapos ng limang minuto...handa na ang kape...tama!, instant may kape agad n nakahanda...gcing na ang nanay ko nung mga oras na iyon...alam nya kc na paggcing ko kape agad ang hanap ko...ito n ung nakagawian ko kahit noong nag-aaral pa ako ng kolehiyo... muli habang nagkakape..hinagilap ko ang celfon, nag-miskol sa aking nag-iisang pag-ibig..ung nag-iwan ng 3 miskol...hindi lng isang miskol...dalawa...kindi tatlo...miskol pra sabihin gcing na ako at natanggap ko din ang miskol mo...3 miskol pra sabihing "i love u"...3 miskol pra sabihin "mis na kita"... pagkatpos ...

mga katatoto ito ang unang araw ng paglipad ng ating makabagong superhero...dandadanan tanan...tenenen... tama! ito ang unang araw ng pagbuo ng blog ito....ang blog ng ating makabagong superhero...mula sa imahinasyon at karanasan ng may-akda, ang blog na ito ay maglalarawan sa iba pang hilig, kalokohan, pakikibaka sa buhay ng tinaguriang superhero ng masa...---Super Gulaman! Kasaysayang walang saysay ni Super Gulaman (Imbentong Kwento) Hindi pa man naipapanganak ang mga superhero sa planetang mundo, may isa ng nilalang na may kakaibang bilis, liksi, tapang at lakas na gumagala sa buong kalawakan.  Kasama ang kanyang mga estudyanteng pulis pangkalawakan na sina Alexis at Annie sa pagsugpo sa mga kasamaan na bumabalot sa sanlibutan, hindi matatawaran ang bangis ni Super Gulaman. Si SuperGulaman ay isang tao na ang galing at kapangyarihan ay hindi nagmula sa planetang mundo.  Dahil sa pagdakip sa kanya noong siya ay musmos pa lamang ng mga nilalang mula sa Planetang Gula, n...