anu nga ba ang meron sa umaga ni supergulaman?...
"....Linggo na, hinagilap ko ang aking celfon sa ulunan ng aking higaan...5:35am...3 miscalls...umaga na....pinilit imulat ang talukap ng aking mata...biglang bangon...diretso sa CR... inilabas ang tubig na ipon sa magdamag...kumuha ng tubig, naghilamos, nagmumog...kumuha ng toothbrush, nag-sipilyo...makalipas ang limang minuto...ayos na!...
pagkatapos ng limang minuto...handa na ang kape...tama!, instant may kape agad n nakahanda...gcing na ang nanay ko nung mga oras na iyon...alam nya kc na paggcing ko kape agad ang hanap ko...ito n ung nakagawian ko kahit noong nag-aaral pa ako ng kolehiyo... muli habang nagkakape..hinagilap ko ang celfon, nag-miskol sa aking nag-iisang pag-ibig..ung nag-iwan ng 3 miskol...hindi lng isang miskol...dalawa...kindi tatlo...miskol pra sabihin gcing na ako at natanggap ko din ang miskol mo...3 miskol pra sabihing "i love u"...3 miskol pra sabihin "mis na kita"...
pagkatpos ng limang minuto, mainit p din ang kape..mabagal ako magkape...tila isang minuto bawat higop...binaba ko ang celfon...tumungo sa harap ng monitor..isinasak ang plug ng CPU at in-on...hintay ulit ng halos limang minuto, mabagal bumukas ang computer ko...at yun ayuz na...tinignan ang laman ng e-mail, wlang laman kundi mga spam...tinignan ang friendster..wlang bago...binuksan ang www.bulletinwireless.net ... nag-log-in... at nag send ng mensahe sa taong nag-iwan ng 3 miskols...
pagkatapos ng limang minuto...pinatay ko na ang computer ko...naghintay pa ulit ng limang minuto bago maligo..masama daw kc sa kalusugan ang maligo kaagad pagkatpos humarap sa computer..yan ang bilin ng taong nag-iwan ng 3 miskols...pagkatpos ng limang minuto...naligo na ako...ang paliligo ko ay sobra ng limang minuto..matagal...pero natapos din...nagbihis...matagal... naghintay...hinihintay matapos gumayak ang nanay ko at kapatid ko...magsisimba na kc kmi...pagkatpos ng anim na limang minuto, tpos na..handa na kami..diretso sa simbahan...
pagkatpos ng limang minuto, nsa simbahan na kmi...nag-simba..nagdasal...humiling na sna makasama at makita ko na ang taong nag-iwan ng 3 miskols kanina sa aking paggcing...natpos na din ang misa...umuwi...
pagkatpos ng limang minuto pagkagaling sa simbahan...nag-riring ang celfon ko...hindi na ito miskol..tumatwag na ang taong nag-iwang ng 3 miskols..sinagot ko...nakipag-usap.... hindi ito tumagal ng limang minuto pero... grabe ang sarap ng pakiramdam..sobrang mis ko na kc sya...sna nandito n sya...
pagkatpos ng limang minuto...ito ang buhay ko... simple pero masaya..may kulang pero umaasa...bukas, meron n nmn akong limang minuto...limang minuto ng konting pagbabago...bagamat hindi lng limang minuto ang hinihintay ko pra sa kanyang pag-babalik..alam ko na magkakasama din kmi..higit sa limang daang milyong limang minuto..."
pagkatapos ng limang minuto...handa na ang kape...tama!, instant may kape agad n nakahanda...gcing na ang nanay ko nung mga oras na iyon...alam nya kc na paggcing ko kape agad ang hanap ko...ito n ung nakagawian ko kahit noong nag-aaral pa ako ng kolehiyo... muli habang nagkakape..hinagilap ko ang celfon, nag-miskol sa aking nag-iisang pag-ibig..ung nag-iwan ng 3 miskol...hindi lng isang miskol...dalawa...kindi tatlo...miskol pra sabihin gcing na ako at natanggap ko din ang miskol mo...3 miskol pra sabihing "i love u"...3 miskol pra sabihin "mis na kita"...
pagkatpos ng limang minuto, mainit p din ang kape..mabagal ako magkape...tila isang minuto bawat higop...binaba ko ang celfon...tumungo sa harap ng monitor..isinasak ang plug ng CPU at in-on...hintay ulit ng halos limang minuto, mabagal bumukas ang computer ko...at yun ayuz na...tinignan ang laman ng e-mail, wlang laman kundi mga spam...tinignan ang friendster..wlang bago...binuksan ang www.bulletinwireless.net ... nag-log-in... at nag send ng mensahe sa taong nag-iwan ng 3 miskols...
pagkatapos ng limang minuto...pinatay ko na ang computer ko...naghintay pa ulit ng limang minuto bago maligo..masama daw kc sa kalusugan ang maligo kaagad pagkatpos humarap sa computer..yan ang bilin ng taong nag-iwan ng 3 miskols...pagkatpos ng limang minuto...naligo na ako...ang paliligo ko ay sobra ng limang minuto..matagal...pero natapos din...nagbihis...matagal... naghintay...hinihintay matapos gumayak ang nanay ko at kapatid ko...magsisimba na kc kmi...pagkatpos ng anim na limang minuto, tpos na..handa na kami..diretso sa simbahan...
pagkatpos ng limang minuto, nsa simbahan na kmi...nag-simba..nagdasal...humiling na sna makasama at makita ko na ang taong nag-iwan ng 3 miskols kanina sa aking paggcing...natpos na din ang misa...umuwi...
pagkatpos ng limang minuto pagkagaling sa simbahan...nag-riring ang celfon ko...hindi na ito miskol..tumatwag na ang taong nag-iwang ng 3 miskols..sinagot ko...nakipag-usap.... hindi ito tumagal ng limang minuto pero... grabe ang sarap ng pakiramdam..sobrang mis ko na kc sya...sna nandito n sya...
pagkatpos ng limang minuto...ito ang buhay ko... simple pero masaya..may kulang pero umaasa...bukas, meron n nmn akong limang minuto...limang minuto ng konting pagbabago...bagamat hindi lng limang minuto ang hinihintay ko pra sa kanyang pag-babalik..alam ko na magkakasama din kmi..higit sa limang daang milyong limang minuto..."
Mga Komento
Mag-post ng isang Komento