Lumaktaw sa pangunahing content

Life is a Piece of Cake

Update.  Hindi ko alam kung hanggang kailan mawawala ang site na ito.  Matagal na din ang panahon na hindi ko na binayaran ang domain na ito.  Kung sakali man na mawala na ito, inyo pa din nman matutungahayan ang aking mga kwento sa www.supergulaman.blogspot.com.  So parang ganun din.  Sa totoo lang, hindi ko na gaanong napagtutuunan ng pansin ang blogging.  

Tinatamad? Siguro.  Walang bagong kwento? Siguro. Ngunit kung kwento lang naman, sa palagay ko, ang araw-araw na nangyayari sa akin ay sapat na para maging kwento ko sa inyo pero mas pinili ko na yata ang maging pribado at maging abala sa paggawa ng ilang bagay na sa aking palagay ay hindi naman interesante para sa mambabasa.  Yun ang sa palagay ko.


☺~~~~~~~~~☺~~~~~~~~~☺

Life. Apat na letra sa ingles.  Limang letra sa tagalog.  Napaka-simple, mabilis lang at ika nga nila pansamantala lang. Pero totoo naman hindi ba?  Sa katunayan, ikaw na bumabasa nito ay hindi na din magtatagal sabihin natin pagkalipas ng dalawang daan taon.  Lahat tayo pagkatapos ng taon na iyon ay hindi na muling maaalala at tuluyan makakalimutan.  Maliban na lang siguro kung ikaw ay magiging bayani o kaya'y nakagawa ng kapakipakinabang na bagay para sa tao.

Life is temporary. Parang Simeco lang daw yan. Mabilis lang. Pero bakit mo kailangang dumaan sa mga pagsubok  Bakit kailangang paghirapan mo ang mga bagay-bagay?  Bakit kailangan ng karanasan?  Bakit kailangang maging mahalaga, at pagkatapos non ay mamatay ka din naman?  Bakit kailangan gumawa ng masama o kabutihan kung sa dulo ay mamatay ka din?  Bakit nga ba?  

Mahirap, masarap daw ang buhay? Kung titignan mo ang buong sirkulo, ganito lang naman yun. Ipapanganak ka.  Maglalaro. Kakain. Magpapalaki.  Mag-aaral.  Magtratrabaho. Mag-aasawa.  Tatanda. Mamamatay.  Ganun din sa mundo ng mga ipis. Ipapanganak. Maglalaro. Kakain. Magpapalaki.Mag-aaral. Magtratrabaho. Mag-aasawa.  Tatanda. Mamamatay. Malas na lang din kung matyempuhan ng Baygon o tsinelas ni lola. Deds ka nun instantly.

Bakit kailangan mag-struggle? Bakit kailangang o hindi kailangang gawin ang mga bagay-bagay?  Bakit lahat na lang kailangang may dahilan? Teka, bakit ko nga din naman ito tinatanong, mamatay din naman tayo?

Life is valuable. Agree? Oo naman, ngunit nakadepende pa din ito sa kung paano ito nakikita ng may hawak nito. Gets?  Halimbawa. May isang sikat na doktor ang naka-imbento ng gamot laban sa cancer.  Marami syang natulungang may mga sakit.  Ngunit ang pinakaaasam nya lamang sa buhay nya ay makapiling nya ang kanyang pamilya na hindi na din nangyari hanggang sya ay mamatay.  Sa palagay nyo, naging makabuluhan ba ang buhay nya?  Sa pananaw ng iba, oo siguro.  Pero para sa kanya hindi.

Ano nga ba ang magpapasaya sa iyo? Ano nga ba ang halaga ng buhay?

Bakit mo kailangan kainin ang masarap na piraso ng cake, kung alam mong mauubos din ito at hindi na muling matitikman?


#life
#lifeisapieceofcake
#buhay
#ryuk

Mga Komento

  1. Kala ko ako lang ang nawalan ng enerhiya sa blog. Pero kanyakanyang phase lang siguro yan. For sure, in time hindi mawawala ang urge at talento ng pagkwento. Parang life. (wow maikonek lang!)

    Manik Makina | That MM Blog

    TumugonBurahin
  2. Ganundin ako minsan na lang mag blog lalo na ng humagupit ang bagyong yolanda sa aming lugar. Pero ang lahat na mga nakilala ko sa blog at nalaman ang site nila ay hindi ko pa rin nakakalimutan kasi naging bahagi sila sa blog ko. Sa buhay talaga darating ang panahon na may mas pagtutuunan tayo ng pansin. At ang pagtutuunan ng pansin ay iyon kung saan tayo kailangan maging abala para makaraos sa pang araw araw na pangangailangan sa buhay.

    TumugonBurahin

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

...Jeepney...

...sarao, mega, armak, malagueña, hebron, at marinel...pamilyar? ...oo, tama mga kilalang pangalan yan sa produksyon ng mga jeepney na pumapasada sa kalakhang Maynila at iba't ibang dako ng Pilipinas...hindi ko nga lang alam kung patuloy pa din ang kanilang pananatili sa merkado... matapos tumumal ang paggamit ng kalesa na syang dating simbulo ng transportasyon ng Pilipinas, naging kultura na nga pilipino ang paggamit ng jeepney... ang mga dating kutsero ay nagsimula ng mag-aral ng pagmamaneho ng jeep at dahil sa may mga pagkakataon na namimiss nila ang kanilang mga kabayo na idinoneyt sa Sta. Ana at San Lazaro, naglagay na lang sila ng pigura ng mga kabayo sa unahan ng jeep...totoo, masyadong senti ang mga Pilipino pagdating sa mga bagay na nakasanayan na... hindi nya ito agad binibitawan hanggang matutunang iayon ang sarili sa dapat nyang malaman... matapos ang ikalawang digmaang pandaigdig at paglisan ng mga Amerikano sa bansa...ang tira-tirang Jeep na ginamit sa digmaan ay mu...

..regalo...

Paalala: ooooppssss...bago po tayo magbasa, paki-play muna ang youtube video sa gilid, para may background tayong musika... ...kanina pa ako nakaharap sa monitor ng computer ko...nag-iisip kung ano ang maaari kong maibahagi sa inyo...gusto kong sanang ikwento ang pakikipaglaban ng mga espesyal na numero na nasa utak ko, ito ang mga numerong itinago sa kaaramihan ng tao, mga numerong pinalayas sa mundo at siniksik sa maliliit na espasyo...ngunit tila ba hindi ito angkop sa panahon na ngayon, hindi matalo ng utak ang bugso ng damdamin ko...tila ba umaayon ito sa araw ng mga puso...hindi ko alam baka sa ibang araw ko na lang sila maipagsigawan...ang sabi ng puso ko...ito ang i-blog mo... ang themesong nang buhay mo...ha? themesong...wala ako nun...kahit kami ni Grasya walang themesong eh... hindi ito bola...hindi stir...limang taon na kami pero themesong wala kami...mahilig ako sa musika...rnb, pop, love songs, blue songs, alternative, rap, rock, emo, country songs, noise ...o kahit ano.....

Bawal Basahin ang Nakasulat Dito

"Bugtong-bugtong. Hindi tao, hindi hayop, wala ka nito, wala din ako, wala ang bawat Pilipino, ano ito?" Sagot: Disiplina Ano nga ba ang disiplina? O mas maganda tanungin natin ang mga Pilipino.  Pero kahit anong hagilap nito, hindi ito makikita dahil wala ito sa bokabularyo ng Pilipino.  Aminin man natin o hindi, isa tayo sa madaming lahi sa buong mundo na wala nito. Kung sa ranking na 1-10 at 10 ang pinakamataas, malamang sa malamang ay 10.5 tayo sa kawalan ng disiplina.  Hindi ko naman sinasabi na lahat ng Pilipino ay ganito ngunit ito ang katotohanang hindi natin maitatanggi.  Maraming problema sa Pilipinas tulad ng basura sa estero, ilog at dagat, traffic sa lansanggan, mga taong walang trabaho, mabagal na proseso sa mga opisina pampubliko man o pribado, droga, korapsyon, prostitusyon, tsimosa sa kalye o social media, teenage pregnancy, squatter sa mga kalunsuran, sugal, babaero na hindi naman gwapo, mga siga sa kalye, rapist, lasenggero, holdaper, ...