...halimaw...

[R18] ang inyo pong mababasa ay bahagi lamang ng imahinasyon ng may-akda... humihingi po ako ng pang-unawa sa anumang eksena sa kwento na sa inyong tingin ay hindi kaaya-aya.... salamat po...

mula sa madilim na bahaging iyon... doon mo matatagpuan ang mga tulad namin... mga nilalang na naghihintay ng pagkakataon... pagkakataon upang lapain ang mga biktimang katulad din namin... mga halimaw....

...malalim na ang gabi at mula sa aking kinauupuan... naaaninag ko kung paanong magsunggaban ang dalawang halimaw na iyon sa masukal na bahagi ng parkeng ito.... ang isa sa kanila'y katulad ko... isang bampira... bampira na naglilipana kapag lumalim na ang kadiliman.... bampira na sumisila sa laman... bambirang sumisipsip ng dugo... dugo ng buhay...

sa kabilang banda ang isa pang-halimaw ay kabilang sa mga lobo... mga lobo na handang lumuray ng laman upang matugunan ang kanilang matinding pagkagutom at pagkauhaw....

...hindi na bago sa akin ang ganitong pagkakataon... isa na lamang itong natural na gawi ng tulad namin at tulad nila... kitang-kita ko kung paanong lurayin ng lobong iyon ang kasama kong bampira... ang mga damit nila'y kumalat na lang sa damuhan...sabik na kinain ng lobong iyon ang mapulang laman... ngunit magkagayun man hindi mo maririnig ang anumang pagmamakaawa... walang paghihirap kang madarama sa kabila ng mga ungol na mula sa kanilang dalawa... ang mga kuko nila'y naglalabasan... tumatalim... pumupunit ng laman... nakakapangilabot ang mga tagpo... ngunit wala... wala akong magagawa... ito ang takbo ng buhay namin... ito na ang nakatakda... tumitindi na ang tibok ng puso ko... ang mga ungol nila'y napapalitan ng papalakas na hiyaw... ang mga katawan nila'y nagsasanib sa kakaibang paggalaw... paitaas... paibaba... patindi ng patindi ang paghiyaw.... lumalakas.... nakakatulig... nakakabingi... "aaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhh..." tila ba may likidong lumabas mula sa lobo... amoy dugo... sapat iyon para manghina sya... ganun din ang katunggali niyang bampira... pero hindi doon nagtatapos ang tagpo... nagmistula silang mga ahas... naglilingkisan... at ng parehong makaramdam ng pagkapagal.... agad silang bumitaw...

halos tatlumpung minuto lang ang nagdaan... tapos na ang pagtutuos ng mga halimaw.... mabilis na hinanap ang mga saplot sa katawan... tao na silang muli na animo'y walang nangyari....

...oo tama kilala mo kami... kami na iyong kinukutya.... pero masisi mo ba kami kung bakit kami ganito? bakit hindi mo sisihin ang gobyerno? bakit hindi mo sisihin ang sa amin ay nang-aabuso?... bakit hindi nyo sisihin ang inyong mga sarili kung bakit kami nandito? kapag kumalam na ang sikmura mo at ng mga mahal mo, kahit sarili mong laman ay ipagkakanulo sa mga lobo...

...kung gusto mo kaming tulungan... halika... sumama ka sa pagpapaligaya ng mga bampira sa halagang isanglibo piso lamang...

[EDIT: base sa mga komento... hindi ko po namalayan na naging parang twilight pala ito.,.. inyo pong ipagpaumanhin kung bakit naging ganito ang aking pagkakadetalye ng eksena, sinikap ko lang pong hindi makagbigay ng bulgar na sa salita bilang proteksyon sa mga menor na edad na mambabasa...ang sulatin pong ito ay base sa pananaw ng isang prosti (bampira)...]