Lumaktaw sa pangunahing content

THURS.day

Image Credit: seattlestravels.com
Pumailang-lang naman ang guni-guni sa kawalan.  Nagmumuni-muni ng mga kaganapan sa buhay habang lulan ng rumaragasang sasakyan.  Hindi alintana ang bangis at panganib na dala ng mabilis na yugto at agos ng buhay.

Bingi na sa saliw ng musika na tila ba nagpapalungkot at napapabagal sa mga tanawing mabilis na nadadaanan. Hindi ko kasi maintindihan. Hikab muli ako. Tunganga.



Tahimik na sinipat ang mga katabi sa upuan at nakinig ng bahagya sa kanilang mga huntahan. Ngunit tila ba hindi maunwaan ang mga salitang namumutawi sa kanilang mga labi.  Gusto kong makisali sa kanilang kwentuhan at makipaglokohan pero hindi pa ganap na bumaba ang tama ko sa utak. Hikab muli ako. Tunganga.

Naalala ko ang kanta ng Parokya.  Sinikap na patugtugin sa utak. 

    ♬♬  Tuloy ang biyahe
Walang ibang iniisip
Kundi ang magpahangin
At pagtripan ang mga sari-saring tanawin
Sayang ang buhay
Kung 'di mo sulitin ang saya at saysay
Pano kung bukas ay bigla kang mamatay?
-Parokya ni Edgar (Iisa Lang)-♬♬

Hikab muli ako. Tunganga.

Huminto ang sasakyan. Bumaba.
Opisina na.
Napangiti ako.

Huwebes ngayon.  Dahil malamang.

Hikab muli ako. Tunganga.


#Thursday
#Bored
#Fridaykasibukas
#dayoff

Mga Komento

  1. iba talaga pag may trabaho....kahit umuulan at matrapik ay papasok talaga...nice quotes....share ko sa fb ang quotes at ang pic...

    TumugonBurahin

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

...Jeepney...

...sarao, mega, armak, malagueña, hebron, at marinel...pamilyar? ...oo, tama mga kilalang pangalan yan sa produksyon ng mga jeepney na pumapasada sa kalakhang Maynila at iba't ibang dako ng Pilipinas...hindi ko nga lang alam kung patuloy pa din ang kanilang pananatili sa merkado... matapos tumumal ang paggamit ng kalesa na syang dating simbulo ng transportasyon ng Pilipinas, naging kultura na nga pilipino ang paggamit ng jeepney... ang mga dating kutsero ay nagsimula ng mag-aral ng pagmamaneho ng jeep at dahil sa may mga pagkakataon na namimiss nila ang kanilang mga kabayo na idinoneyt sa Sta. Ana at San Lazaro, naglagay na lang sila ng pigura ng mga kabayo sa unahan ng jeep...totoo, masyadong senti ang mga Pilipino pagdating sa mga bagay na nakasanayan na... hindi nya ito agad binibitawan hanggang matutunang iayon ang sarili sa dapat nyang malaman... matapos ang ikalawang digmaang pandaigdig at paglisan ng mga Amerikano sa bansa...ang tira-tirang Jeep na ginamit sa digmaan ay mu

...the golden rule...

[repost by request].... mula ng magawa ko ang entry na " Time for Sale ", kung saan pinaliwanag na ang oras ay hindi lang ginto (time is gold)...nagkainteres din ako sa konsepto ng Golden Rule... malamang sa malamang sobrang familiar na tayo sa konseptong ito...ano nga ba ang golden rule?....ang sabi sa bible: "Do unto others as you would want done unto you." (Mt 7:12/Lk 6:31) ang sabi naman sa Budismo: "Putting oneself in the place of another, one should not kill nor cause another to kill" ( Harris E.J. 1997 ) ...halos ganito din ang mga konsepto ayon sa Confucianismo: "Never impose on others what you would not choose for yourself" (Confucius, Analects XV.24, tr. David Hinton) ...maging sa Islam ito rin ang sinasabi, sa katunayan isang sermon ni Muhammad na tinagurian The Farewell Sermon ay sinabi nya: "Hurt no one so that no one may hurt you" ...marami pang mga mga organisasyon at relihiyon sa mundo ang naniwala sa k

Bukang-Liwayway

Mabilis na pumaindayog at lumayag ang mahigit sangdaang milyong segundo na puno ng pananabik sa biyayang sa puso inukit. Matapos ang takip-silim at anino ng kalungkutan, muli ng magtatagpo ang araw at kaparangang pinaglayo ng pag-inog ng daigdig. Isangdaang libong minuto na lamang ang nalalabi at muli ng matatanaw ng kaparangan ang araw na nagtago sa likod ng daigdig. Araw na milyong milya ang tinahak para sa kaparangan nyang iniibig. Sinuong ang bangis ng mga ulap at lason ng hangin upang tuparin ang pagyakap sa kaparangang naghihintay sa pagsapit ng bukang-liwayway. Sa pagyakap ng sinag ng araw sa kaparangan at paghalik ng kaparangan sa araw, doon muling magsisimulang pumitak ang oras. Pagpitak ng kaligayahan na sa alapaap manunulas, iikot, magpupumiglas. Kaligayahang walang katumbas, hindi mailalarawan ng saknong, talata at rehas ng mga salita. Hangin ay iihip tulad ng haranang dalisay sa katapatan at pagmamahal para sa kanyang nililiyag. Hanggang sa wakas.