Lumaktaw sa pangunahing content

Buhay Estudyante

Nagmamadali kang sumakay ng jeep. Nakipagsiksikan. Kulang na lang eh sumabit ka sa sasakyan dahil wala ng espasyo para sa malaki mong balakang. 7:50am na kasi at sigurado late ka na naman sa klase mong pang alas-otso.  Iwinasiwas mo ang iyong basang buhok na hindi pa natutuyo dahil sa pagmamadali.  Tumama iyon sa mukha ni ate. Sumimangot.  “Sorry ate.” sabi mo.  Pero ang totoo nyan hindi ka naman nag-aalala kung magagalit sya o hindi dahil mas inaalala mo kung makaka-abot ka pa sa first subject mo. 

Exam day ngayon.  Ngayon nakatakda ang kinabukasan mong pagpasa sa subject na iyon at kung hindi uulitin mo ito ng bonggang-bongga.

Gumamit ka ng taijutsu, ninjutsu, sharinggan, athletic skills, kulam at walis tingting para umabot.

7:59am.  Buzzer beater, nakarating ka din sa pintuan ng classroom mo.

Nagsisimula na ang exam. Lumapit ka sa teacher mong kapatid ni Osama Bin Laden.  Walang sabi-sabi, inabot nya ang test paper mo at iminuwestra ng nguso nya kung saan ka uupo.

Dumiretso ka sa upuan ngunit nag-aalala ka pa din.  Hindi ka kasi nakapag-review dahil napuyat ka sa paglalaro ng ibon na mas malaki pa ang nguso kaysa pakpak.

“Flap flap flap…bagsak.”  Yan ang umaalingawngaw sa kukote mo ngayon.  Sinipat mo ang mga tanong sa test paper. Aba-aba lahat iyon hindi mo alam.

5 minutes… 10 minutes… 15minutes…

Tagaktak na ang iyong pawis.  Tuyo na din ang iyong buhok at magulo na din ito ulit parang kang bagong gising. 30 minutos na ang nakalipas, wala ka pa ding sagot.

Kung mamalasin ka nga naman, binago ng mautak mong guro na kapatid ni Osama Bin Laden ang cheating arrangement.  Iba-iba na ang nararamdaman mo ngayon.  Hindi mo alam kung natatae ka ba o kinukumbulsyon ka na.

Halos lahat ay tahimik.  Maliban sa iyo na balisa at nag-aalala.

Pero hindi ka sumuko. May katabi kang gwapong henyo.  Iginalaw mo ng kaunti ang iyong upuan at pinaiksi ang palda sabay kindat sa kanya at nguso sa test paper.  Ngumiti lang si pogi at nagpaubaya.  Yun nga lang, nahuli ang isa pa nyang katabi na nangongopya kaya inilipat sya.  Ipinalit sa upuan nya ang kapatid ni Chocoleit na hindi naman henyo pero magaling tsumamba.

“Honey, may answers ka na ba? Ako meron. Gusto mo? Isang date lang”

Naisip mong ilang oras na lang ang nalalabi… kaya kahit labag sa kalooban mo, pumayag ka na din.
Ika nga nila, “It’s better to cheat than to repeat”

Larga na.  Kopya dito, kopya doon.  Paspas.

At sa wakas natapos mo din ang pangongopya.  At bago matapos ang oras, tumindig ka at buong yabang at kampante  na ipasa ang iyong test paper.  Pero bago ka pa makarating sa harapan, tumindig din ang kapatid ni Osama Bin Laden.

“Ok class, it’s almost 11:00am na.  Bukas na lang nyo yan ipasa.  No Xerox copy, No erasure. Remember 80% yan ng test na yan sa grade nyo kya i-perfect nyo na!”


Hindi ka nakakibo sa iyong narinig. At tuluyan kang nawalan ng ulirat.

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

...Jeepney...

...sarao, mega, armak, malagueña, hebron, at marinel...pamilyar? ...oo, tama mga kilalang pangalan yan sa produksyon ng mga jeepney na pumapasada sa kalakhang Maynila at iba't ibang dako ng Pilipinas...hindi ko nga lang alam kung patuloy pa din ang kanilang pananatili sa merkado... matapos tumumal ang paggamit ng kalesa na syang dating simbulo ng transportasyon ng Pilipinas, naging kultura na nga pilipino ang paggamit ng jeepney... ang mga dating kutsero ay nagsimula ng mag-aral ng pagmamaneho ng jeep at dahil sa may mga pagkakataon na namimiss nila ang kanilang mga kabayo na idinoneyt sa Sta. Ana at San Lazaro, naglagay na lang sila ng pigura ng mga kabayo sa unahan ng jeep...totoo, masyadong senti ang mga Pilipino pagdating sa mga bagay na nakasanayan na... hindi nya ito agad binibitawan hanggang matutunang iayon ang sarili sa dapat nyang malaman... matapos ang ikalawang digmaang pandaigdig at paglisan ng mga Amerikano sa bansa...ang tira-tirang Jeep na ginamit sa digmaan ay mu...

..regalo...

Paalala: ooooppssss...bago po tayo magbasa, paki-play muna ang youtube video sa gilid, para may background tayong musika... ...kanina pa ako nakaharap sa monitor ng computer ko...nag-iisip kung ano ang maaari kong maibahagi sa inyo...gusto kong sanang ikwento ang pakikipaglaban ng mga espesyal na numero na nasa utak ko, ito ang mga numerong itinago sa kaaramihan ng tao, mga numerong pinalayas sa mundo at siniksik sa maliliit na espasyo...ngunit tila ba hindi ito angkop sa panahon na ngayon, hindi matalo ng utak ang bugso ng damdamin ko...tila ba umaayon ito sa araw ng mga puso...hindi ko alam baka sa ibang araw ko na lang sila maipagsigawan...ang sabi ng puso ko...ito ang i-blog mo... ang themesong nang buhay mo...ha? themesong...wala ako nun...kahit kami ni Grasya walang themesong eh... hindi ito bola...hindi stir...limang taon na kami pero themesong wala kami...mahilig ako sa musika...rnb, pop, love songs, blue songs, alternative, rap, rock, emo, country songs, noise ...o kahit ano.....

Bawal Basahin ang Nakasulat Dito

"Bugtong-bugtong. Hindi tao, hindi hayop, wala ka nito, wala din ako, wala ang bawat Pilipino, ano ito?" Sagot: Disiplina Ano nga ba ang disiplina? O mas maganda tanungin natin ang mga Pilipino.  Pero kahit anong hagilap nito, hindi ito makikita dahil wala ito sa bokabularyo ng Pilipino.  Aminin man natin o hindi, isa tayo sa madaming lahi sa buong mundo na wala nito. Kung sa ranking na 1-10 at 10 ang pinakamataas, malamang sa malamang ay 10.5 tayo sa kawalan ng disiplina.  Hindi ko naman sinasabi na lahat ng Pilipino ay ganito ngunit ito ang katotohanang hindi natin maitatanggi.  Maraming problema sa Pilipinas tulad ng basura sa estero, ilog at dagat, traffic sa lansanggan, mga taong walang trabaho, mabagal na proseso sa mga opisina pampubliko man o pribado, droga, korapsyon, prostitusyon, tsimosa sa kalye o social media, teenage pregnancy, squatter sa mga kalunsuran, sugal, babaero na hindi naman gwapo, mga siga sa kalye, rapist, lasenggero, holdaper, ...