...buhay mo, buhay ko, buhay nating lahat...

" wag kang masyadong matuwa, baka mamaya umiyak ka lang..."

pamilyar ka siguro sa mga salitang iyan...ngunit hindi ko din maunawaaan kung bakit kailangan nating maging malungkot o umiyak sa kabila ng ating nadaramang kasiyahan... tama! lagi na lang ganito ang tao... blundered pa din tayo ng idea ng duality... katulad nung nabasa kong email message noon... na madalas naniniwala tayo na ang lahat ay may opposite...lagi na lang tayo sumasang-ayon sa 3rd Law ni Newton na "For every action there is always opposed an equal reaction"...parang pag may kasiyahan, ang opposite nun ay kalungkutan...mainit at malamig, mabuti at masama, mapait at matamis, itim at puti... lagi na lang ganito ang ating pananaw sa buhay...

..tunay ngang ang lahat ng bagay dito sa mundo ay nagbabago...hindi ka pwedeng maging kapanteng masaya dahil maaring magbago yun at mauwi sa kalungkutan. sabi nila..tunay ngang tanging "change" lamang ang constant sa mundong ito... pero hindi yun ang dahilan para hindi nating gawing ganap ang ating kasayahan...

...'wag tayong maduwag sa concept ng duality... ibig sabihin pwede naman tayong maging lubusang masaya ng hindi natatakot sa kalungkutan...maaring ngang mawala ang kasiyahang iyon at mapalitan ng ibang emosyon pero ang emosyong din iyon ay hindi nangangahulugan na ito kalungkutan... sabi nga sa math "not happy is not equal to lonely"... parang "zero is not equal to null"... halimbawa, sa sobrang saya mo napadami ang kain mo, maya-maya lang sumakit na ang tyan mo...sa puntong iyon medyo nawala ang iyong kasiyahan, pero hindi ka naman nalulungkot sa iyong pagtungo sa banyo di ba?... yun nga! ang buhay ay hindi tungkol sa extremes, hindi ito tungkol sa masaya at malungkot, sa pangit at maganda, mabuti at masama... maikli lang buhay ng tao, kung tutuusin 70.8 years lang ang life expectancy nating mga Pilipino...tpos kung lalaki ka meron ka lamang 67.89 years at 73.85 years naman para sa mga babae (*source: CIA World Fact Book 2008*)...di ba, ang ikli lang ng panahon natin? kung sasayangin mo lang ang mga panahon na yan para sa mga negatibong bagay, nasa iyon na yan...

tungkol nga ba saan ang buhay? para sa akin, tungkol ito sa kung papaano natin siya lalagyan ng kulay (*hindi ito commercial ng knorr*)...pero hindi din ito about sa black and white., hindi ito tungkol sa presence at absence ng color, tungkol ito sa iba pang mga kulay.... ang buhay ay tungkol sa ating paglalakbay...sa ating pakikipagsapalaran.. "life is colorful" ...."life is precious" , ika nga... ang mahalaga, i-enjoy natin ang bawat sandali nito...