...bilog o tatsulok...

at muli... ako'y nagbalik ... nawala ng sandali...ngunit muling magbabalik... muling mawawala ng ilang saglit... ngunit ako'y babalik...

mga kasama sa masayang mundong ito, inyo pong ipagpaumanhin ang aking pansamantalang pananahimik... ang totoo nyan...madalas pa din ang aking pagdalaw sa ilang paborito kong blog... nakikibasa lamang ngunit hindi nag-iiwan ng bakas... ano nga ba ang dahilan ng aking pagkawala pansamantala?

a. naging abala sa pagsusulat at pananaliksik ng ilang proyekto? (*posibleng ito yun*)
b. inasikaso ang magiging bahay namin ng grasya? (*pwede din ito...dapat lang kasi yun, kundi lagot ako dun, aheks...*)
c. naging busy sa panood ng eyeshield21 na may 145 episodes? (*mmhhhh...*)
d. na-excite sa nalalapit na summer outing sa subic? (*sa May 16-18 yun, so absent ako ulit*)
e. naging busy sa pag-update ng mga anime sa narutomaxx.net? (*medyo na-prepressure ata ako sa mga viewers ko dun ah, madami na silang demand...aheks*)
f. dahil sadyang tamad lang ako? (*masipag naman yata akong gumawa ng wala*)
g. masyadong naaliw at nahalina sa pakikinig ng musika ng moonstar88 at the corrs? (*bukod sa maiingay na musika, favorite ko ang mga yan noon pa*)
h. masyadong na-overwhelm sa pagkapanalo ni manny pacquiao? (*pareng lio loco kamusta na ang panlilibre mo ng pang-inom dahil sa pagpusta kay hatton...aheks, ayos lng yan bawi na lang sa pacquiao-marquez fight*)
i. tinamaan ng virus na A(H1N1)? (*ito yata yun ah...*)
j. naliligaw pa din hanggang sa ngayon at hindi alam kung saan ang daan pauwi? (*parang ito ang tamang dahilan*)

sa inyong palagay ano nga ba?... hindi na ako magbibigay ng hint baka mahulaan nyo pa...ahahaha...

~~~~****~~~~

...at dahil nga ako ay muling nagbalik...isang bagong isipin ang aking hatid...konting alalahanin na hindi dapat mawawaglit...

ang sabi ng karamihan... ang buhay daw ay parang bilog, isang gulong...minsan nasa ibabaw...minsan nasa ilalim...pero bilog nga ba?

...hindi ko pa din alam kung tunay nga ang paniniwalang iyon... madalas ko din iyan na naririnig yan sa aking namayapang ama...kasama ang mga salitang "whether-whether lang yan"... nakakatuwang isipin na ang salitang iyan ay isa sa mga nagpapatatag sa akin sa pagharap sa ilang mga problema na nasa aking tinatahak... ang mga salitang iyan, bagama't payak sa tunay na kahulagan ay nagpapahiwatig ng pagiging optimitic o positibo... ang totoo nyan gusto kong maniwala na ang buhay ay talagang bilog at hindi isang tatsulok...ang sabi sa kanta ni bamboo: "habang may tatsulok at sila ang nasa tuktok, 'di matatapos itong gulo" (uuyyy...kinanta nya...ahehehe..)... ganito ang buhay, matira ang matibay...paunahan sa pag-akyat sa tuktok ng tatsulok...kasabay din niyon ang patuloy na paghila sa iyo pababa ng mga taong naghahangad din sa matayog na rurok na iyon...

magpapatalo ka ba?
hindi!

may galing at talento ka ba?
wala!

paano ka makakarating sa tuktok na iyong kung ni isang talento o galing ay wala ka?
dahil sa lahat ng aking gagawin...handa ko ng ibigay ang isang daang porsyento ng aking gilas..wala man akong galing at talento...ibibigay ko ang aking puso...ang aking buong pagkatao...hindi susuko sa kahit anong laban... patuloy na magtatagumpay para sa mga taong mahal ko..sa sarili ko...at sa Maykapal na may kaloob ng mga biyayang ito...

...maaaring kulang nga ako sa talento...ngunit magsusumikap ako, hindi padadaig sa mga henyo... limitado ang mga talento...pero ang pagsisikap at pagtyatyaga, wala itong hanggan... isang kapangyarihan na maipagmamalaki kahit sa iyong pagpanaw...