...tamang trip (ikalawang pasabog!)...

....ngiti, tawa, halakhak...mga ehersisyong tunay na nakapagpapagaan ng pakiramdam sa kabila ng problemang dumadating sa buhay ng bawat isa...noong sinulat ko ang akdang may titulong "tamang trip" na kung saan ay aking inilarawan ang ilang eksena sa bahay, hindi ko pa rin maiwasan ang mapangiti sa tuwing maiisip ko iyon... pero ang totoo nyan hindi lang ako ang bida ng kalokohan sa bahay... narito po ang ilang patunay...

EKSENA 1: Habang ako ay naka-upo sa harapan ng monitor ng computer ko, nag-iipon naman ng tubig ang aking nanay na gagamitin para sa mga damit na lalabhan.

Nanay ko: Bakit naman ganito ang tubig ngayon...may ginagawa na naman siguro ang mga taga-MAYNILAD sa labas... masyadong malabo ang tubig!
Joy: Ma, malabo ba? (inaabot yung salamin ko sa mata)...ito salamin ni Kuya kaso 50-25 lang ang grado, gamitin mo para luminaw..
Nanay ko: (*natawa) ang gulo nyo, manang-mana ka talaga...basta bantayan mo yang tubig ha, titignan ko lang sa labas kung anu na naman ang problema...
Joy: Sige ma, babantayan ko...tatalian ko na din baka tumakas eh...(nakangisi*)
Nanay ko: (*natatawa na naiinis) oo, cge bahala ka!

ahehehe...narito pa ang ilan pang mga eksena...

Noong nakaraang linggo, naisipan ng nanay ko na papinturahan ang loob ng bahay. Dating bughaw (blue) ang kulay n'yon na sa ngayon ay ginawa na namin itong kulay luntian (green)... bakit? ganito kasi yun...

EKSENA 2: Nakaupo sa sofa ang nanay ko habang tinitigan ang bahagi ng pader ng bahay na may mantsa ng natuyong pandikit (rugby) mula sa naalis na poster ni Britney Spears...

Nanay ko: Yet, anu kaya kung papinturahan mo kay Junjun itong bahay, mukha na kasing may tae yung pader dahil sa rubgy na yan...
Nonie: (*bunsong kapatid ko, nakangisi na sumingit sa eksena*) ma, mukha bang tae? e di tabunan na lang natin ng lupa tapos i-dustpan natin...
Nanay ko: (natatawa na naiinis) Dyan ka magaling, manang-mana talaga kayo....

makalipas lang ng ilang saglit, lumabas si Jenny (*kapatid ko din*) mula sa kawarto...

Jenny: Ma, ang sakit ng ulo ko...kumpleto naman ang turnilyo ng utak ko eh...
Nanay ko: Ganun ba? masakit? cge pabunot na din mamaya...(*sabay tawa*)

...minsan may mga pagkakataon na ikaw ang bida...minsan ikaw din ang biktima...pero hindi ka dapat maiinis, dahil darating din ang panahon para makabawi... sa mga eksenang inyong natunghayan, madalas sinasabi ng nanay ko na "manang-mana talaga kayo"... syempre kanino pa ba kami magmamana kundi sa ama ng kalokohan sa bahay...ang tatay ko... noong nabubuhay pa ang tatay ko likas na din sa kanya ang pagbibigay buhay sa mga ilang tagpo...narito po ang ilan sa naalala ko...

EKSENA 3: umuwi na kami sa bahay, galing kami ng tatay ko sa bahay kumpare nya at katatapos lang nilang mag-mahjong....

Nanay ko: Oh, anong nangyari sa sugal nyo? talo na naman? sino nanalo?
Tatay ko: Si Eddie.
Nanay ko: (nagtataka...) sinong Eddie? (*wala kasi silang kilalang eddie*)
Tatay ko: Eh di (*Eddie*) ako. ....(*sabay abot ng suhol*)

EKSENA 4: Minsan umuwi ang tatay ko ng madaling-araw na galing sa pakikipag-inuman...Kinaumagahan, inaaway na ng nanay ko ang tatay ko...

Nanay ko: Ikaw kalbo ka, mag-usap nga tayo ng matino.
Tatay ko: Hindi pa ako matino eh, may hangover pa ako...sige timpla mo ako ng milo (*hindi nagkakape ang tatay ko*)
Nanay ko: ewan ko ba sa'yo... hindi talaga kita makausap ng pormal...
biglang tumayo ang tatay ko, parang galit...kinuha ang kaisa-isa nyang polo...nagbihis...
Tatay ko: ayan naka-pormal na ako...

imbis na magalit pa ang nanay ko, natawa na lang ito...


sapalagay nyo kanino kaya kami nagmana?... ahehehe...no doubt!