Lumaktaw sa pangunahing content

...the reunion....

...10 taon na din ang nakakalipas...oha! at muling nagsama-sama na naman ang tropa... nakakatuwang isipin na kahit na 10 taon na din ang nawala, nandoon pa din ang kulit at saya buhat ng tayo ay lumisan sa masayang buhay highschool... nag-iba-iba ng landas...iba-ibang daan ang tinahak... pero kahit anu pa man ang naroon sa mga daang iyon, nadoon pa din ang ngiti dulot ng lumipas na kahapon...



...mam curray, pasensya na po, hindi ka na po namin nayaya sa muling pagtitipon ng iyong mga anak...hindi kasi malapit ang NZ sa Pinas...next time sana sa NZ nmn... at sa mga hindi nakasama...wag kayong mag-alala...may next time pa...:)

...pero sana sa susunod wag ninyo naman akong lasingin, mahirap gumapang pa-uwi... ahahaha... pero ayuz lang naman daw ito sabi ng Grasya, minsan-minsan lang naman at sa loob ng sampung taon na hindi pagkikita ng lahat...marapat lamang na kayo'y pagbigyan ng masayang tagayan... :D

hanggang sa muli...

*ching, ang hagdan ay ginagamit sa pag-akyat..hindi sa paglipad...ahahahaa..peace...^_^*






Mga Komento

  1. wooooooh!
    ang lufeeet parekoy.
    may kilabot akong naramdaman..
    siguro inggit lang ako.

    isa to sa pinapangarap ko... tropa reunion ng highschool.

    ito yung yugto ng buhay natin na sobrang nagbigay ng malaking impluwensya sa kung paano natin haharapin ang ating mga buhay!

    mabuhay parekoy!

    TumugonBurahin
  2. ansaya naman.. hehe :)) halatang namis nyo lahat ang isa't-isa kuya ah. hehe :)) katuwa. :)

    dalawang beses ko pinanood, hinanap ko si ate jez eh. hehe.. di pla xa kasama.

    ayun.. hehe

    TumugonBurahin
  3. @kosa
    yeah parekoy....katuwa lng din kasi na kahit mejo magkakaiba na kami ng mga pinagkakaabalahan pareho pa din kami ng mga kakulitan ahehehe.... kulang pa nga yan eh, madami pa wala...sayang wala din yung teacher namin... ahehehe...

    @kox
    uu nga...andugas ni jez...niyaya ko sya malayo pa lng...inde nmn nya ako kinontak...ayyy...nweiz bawi sa sususnod..madaming susunod pa nmn yan... ;)

    TumugonBurahin
  4. hangsaya naman... bitin HS koh sa pinas eh so not sure kung magkareunion don eh kasama akoh... baka here na lang... 'la lang... katuwa lang mga pixs nyo... hangsaya lang... kc yung bonding nyo ren and everythin'... kainngit.. so yeah.. laterz kuyah... look like u guyz had a blast.. Godbless! -di

    TumugonBurahin
  5. haaaaaaaaaaaaaaaaayst.
    ayoko mahiwalay sa mga kaklase ko, ahaha!
    EMO.
    kainggit!
    sana every day kami may reunion after grad...
    ahaha!
    :P
    nice Super G!!!
    :P

    TumugonBurahin
  6. iba talaga ang kasiyahan na nadarama kapag reunion sa high school..muling nasasariwa sa isip mga pangyayari noong kabataan pa..

    TumugonBurahin

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

...ibigay ang hilig...

isang mapagpalayang araw sa inyong lahat...nandito na naman po ang inyong superhero na si SuperGulaman na walang inatupag kundi mambulabog sa inyong natutulog na mundo... bulaga! nitong mga nakalipas na araw, medyo naging isnabero ako sa mga tags at awards na pinukol sa akin...pasensya na po medyo naging busy kasi ang inyong poging Superhero (ahem!) at nagkakaroon din kasi ako ng maliliit na problema kaya medyo na de-depress din ako, lalo na sa pagkawala ng aking medyas at tsinelas (hindi ako maka-move on... ahahaha!...)... pero syempre kunyari lang na nadedepress ako o bisi-bisihan dahil alam nyo naman gusto ko lang bigyan ng dahilan ang aking katamaran... ahahaha... at para hindi na magtampo ang aking magaganda at poging katropa...ito na po at ginawa ko na... ibigay ang hilig... bilang panimula, pasasalamatan ko na si Stacey ng Stacey Avenue para sa "The Perpetual Smiling Blogger Award" na ito...hindi ko lang din alam kung magkakapatid sila ni Mike at Mon, mga Avenue kasi...

...babae...

....ang sulating ito ay hinahandog sa lahat ng kababaihan.... (boys behave muna, sila ang bida ngayon...aheks!) Babae, babae kamusta ka na? kamusta na ang buhay mo sa mundo?... kamusta na ang kalagayan mo?... alam mo sobrang hinangaan kita sa lahat ng pagkakataon... ang dami mo ng ginawa para sa sangkatauhan sa kabila ng iyong mga kahinaang taglay... bagkus na sumuko, ito ka at pinagpapatuloy ang laban... kamusta na nga pala ang iyong pinakamamahal na si lalaki? alam kong sobrang saya mo noon ng makilala mo sya... halos sya na nga ang naging mundo... ibinigay mo ang lahat ng naisin nya pati nga kaluluwa mo halos pag-aari na nya... kung sabagay umiibig ka kaya lahat ng sa iyo ay ibinahagi mo sa kanya at halos wala na ngang matira eh...hindi naman kita pwedeng sisihin dahil kitang-kita ko sa iyong mata ang lubusang kasiyahan at masaya akong nakikita ka din na masaya...pero ano na nga ba ang nangyari?...matapos ang ilang taon ng pagsasama, ito ka kapiling na lamang ang iyong anak at iniwa...

..numero...

[oooopppsss...wag mo po munang pindutin ang back button o ang eks button...basa po muna tayo...wag pong mag-alala ang susunod na aking ibabahagi ay hindi nakakapagpadugo ng ilong...enjoy.. ^_^] ....sa basketball court.... [ Xiantao: yet,di ba may alam ka sa thesis?.. tulungan mo naman ako.... Ako: Oo ba...walang problema...anu ba title ng thesis mo? Xiantao: Wala pa nga eh, ei yung sa iyo ano ba ang title ng thesis mo? Ako: ei hindi yun makakatulong sa pag-iisip ng title mo kung sasabihin ko man yung title ng thesis ko... Xiantao: ano ba kasi yun ? Ako: (*peste ito at talagang pinilit ako*) ang kulit... "Characterization of Non-associative Finite Invertible Loops of Order 7 with 5 and 7 Self-inverse Elements" Xiantao: ha? (*tulala na parang nabigla*)... ano ba ang course mo? Ako: BS Mathematics... Xiantao: Wow! kaya naman pala eh... eh di ang galing mo pala sa numbers? Ako: bobo ako sa numbers, mahina ako sa arithmetic... Xiantao:????? (*napakunot noo na lang sya at napakamo...