..katinuan...

...mula sa maliit na kwartong ito, bumibilis ang pintig ng puso ko....kinakabahan na naman ako sa mga naririnig ko...mga nagmamadaling yabag ng paa..."ayan na!, magtago ka na..."...sigurado ako, magagalit sila kapag nahuli nila ako na kausap kita... lagi na lang ganito..paulit-ulit... hindi ko na din mabilang ang dami tusok ng karayom ng herenggilya sa akin katawan...tila ba manhid na ito sa paulit-ulit na hapdi at kirot ng karayom na bumabaon...

...hindi ko sila maunawaan, galit ba sila sa akin?... bakit nila ako ginaganito?... masama ba akong tao? bakit sa tuwing kinakausap kita, pilit nila akong ginagapos...sinasaktan..baka naman galit sila sa'yo?.. masama ka bang tao? ...pero bakit ako, bakit ako ang nagdudusa ng ganito... masakit ang tusok ng mga karayom na iyon... ang epekto ng gamot na tila nagpapabagal at nagpapahina ng aking katawan ay halos hindi ko na makayanan... .

...ngunit sa tuwing nag-uusap tayo hindi ko maipaliwanag ang sayang nadarama... ibang klase ka kasi, kaya mo akong ipasyal sa mundong hindi abot ng kalungkutan... ikaw lang din kasi ang nagtitiyagang kumausap sa akin... ayaw kasi nila ako paniwalaan na totoong nandyan ka...lagi lang nila akong pinagtatawanan o di kaya'y sinasaktan...sana nga sa susunod magpakita ka na sa kanila at malaman nila na magaling ka din sa chess...naalala mo ba noong naglaro tayo ng chess, ....dinaya mo ako noon...kaya nga nagalit ako sayo...pero ngayon hindi ko magawang magalit kahit puro pasakit ang hatid ng pakikipag-usap ko sa iyo...

...ang sabi ng mga nakaputing taong ito, hindi ka daw totoo... kaya 'wag daw kitang kausapin at lalo lang daw lalala ang sakit ko..."Ako? may sakit?"... pero wala naman akong lagnat, hindi naman mainit ang pakiramdam ko... gusto ko ngang hipuin ang aking noo at leeg para patunayan sa kanila na wala akong sakit..pero ginapos kasi nila ako sa puting jacket na ito...ilang beses na din akong nagtangkang labanan sila, ngunit sa tuwing gagawin ko un, tinutusok nila ako ng nakakakuryenteng aparato...mataas ang boltahe nun, sapat yun upang mapahinto ang daloy ng aking lakas...

...nanghihina na ako ngayon at aking mata ay bumbagsak na, epekto ito ng gamot na kanilang tinurok kanina...hindi na naman tayo makakapagkwentuhan... pero sana sa aking paggising wag kang maglaho...ayaw ko ng bumalik sa mundong walang nakakaunawa sa katinuan ko.... mamaya paggising ko maglalaro ulit tayo...