Lumaktaw sa pangunahing content

...alaala ng nakalipas...

...ang susunod po na inyong mababasa ay isa sa aking mga sinulat na kabalbalan noong nasa kolehiyo pa ako... isa itong talumpati (speech) na aking ginawa sa loob ng klase noon... may mga ilang pagkakamaling pangbalarila (grammatical errors) na sadyang hindi ko na binago upang ma-ipreserba ang orihinal nitong sipi ...sana hindi nyo na po pansinin ang mga maliit na pagkakamaling iyon... ang sulating ito ay nailunsad (published) na din sa http://www.authspot.com sa ilalim ng pangalang bladeknight na siya ring pagmamay-ari ng inyong lingkod at ng aking kapatid...

...hindi po talaga ako gumagawa ng mga sulatin sa wikang Ingles sa kadahilanang hindi po ako kumportable... sa kabilang banda ang maikling sulatin na inyong matutunghayan ay isa sa aking pinakapaboritong akda sa wikang hindi ako kumportable...nagawa ko po ang sulating ito noon dahil "no choice"... requirement kaya ito sa isang subject... ahahaha...



We felt so lonely if we missed those persons that are close to our hearts. And the only thing left to us, are those memories they've shared together. That's why we wanted to treasure every bits of moment with them.

During my high school days, I am wondering why most of the people said that being in high school is the most exciting part of life. By that time, I didn't believe that. What is exciting with that? Waking up early in the morning so you won't get stuck with the traffic? And while riding in a cab, you find yourself that you can't enter the school because you forgot your school ID. And then you were now start testing your athletic skills by rushing towards the classroom, and you will found out that your first period teacher was already there giving an unannounced exam. After the terrible brain-draining exam, your teachers will ask you to pay other contributions. As the bell rings, you will go to a small-crowded canteen, and because of that your hunger turns to anger. After the class hours, again, you have to face the terrible rush hour in order to go home. When you reach your home, you were already dead-tired but still you can't rest because you need to finish all those homework and projects. And now, would you call this exciting?

But guys, despite of all these obstacles, our high school experience are part of our life that we might find difficult to forget. After almost four years in high school, all those hassles won't bother you anymore. What matter most is, this is the stage and part of our life when we were introduced to number of experiences like meeting our friends and peers, having fun with them, doing some exciting adventures and falling in love for the very first time.

Some of you many not quite relates of what I am saying but surely there would be a time in your life you will say, “Hey, that guy was right!”

note: wala po ako ngayon, nasa PRC po ako upang i-renew ang lisensya na hindi ko pa din nagagamit bilang isang propesyonal na guro ng matematika...wag kayong mag-alala, babalik ako agad at mag-iingat sa banta ng A(H1N1)... :D

Mga Komento

  1. Isa sa pinaka exciting na parte ng buhay ang high school life.. Walang kapantay. Yun ang isa sa mga expriences sa buhay na mahirap kalimutan talaga.

    Kadalasan nakakapagsulat din ako ng wrong grammar, at kadalasan din, babasahin ko muna ng ilang beses bago ko mapansing may mali pala kahit ilang beses ko nang binasa, nyahahaha! Di naman ako grammarian.

    TumugonBurahin
  2. yan ang isa sa kahinaan ko noong high school ako bukod sa math... english. ngayon na lang ako medyo nahahasa sa wikang ingles dahil sa kapapanuod ng DVD na may subtitle sa ilalim, lolz

    TumugonBurahin
  3. Bakit puro essay at talumpati ang pinagagwa nung high school? hehe

    bakit kaya di kita nakit sa PRC. hehe

    bakit kaya?

    TumugonBurahin
  4. hate ko ang trigo nung hi-skul...ahahaha

    pero tama naman yung description mo, parati me nalalate sa first period...nakakatamad magrecess kase siksikan...tambak ang homework...

    pero super saya, kase dun ka nageexperiment ng pagiging dalaga/binata and yet pde ka pa ring umarteng parang bata...hehehe

    TumugonBurahin
  5. tama si dylan ang pnakamasayang parte nang buhayness ay nsa higskulness kasi and dami kong krasssssssssssss!!!!hahahaha....lols..bsta super memoire ung hskul kowshness wag lang elementary to the max ung dagok kow dun lols

    TumugonBurahin
  6. Isa na po ata ako sa hindi ko masasabing appropriate sa akin ang kasabihang ang high school life ang pinakamasayang parte ng teen ager, why? marami kong obligasyon nuon pa man kelangan bahay,paaralan agad...

    TumugonBurahin
  7. malaki ang kontribusyon ng hi-skul layp sa buhay ng isang tao...

    nakakamiss tuloy..
    hehehe

    TumugonBurahin
  8. haaaaayyy!
    kakamiss ang Highschool life.
    daming drama, daming comedy, may action pa!

    sana lang pwedeng maging HS ulet pagkatapos ng college! lolz!

    TumugonBurahin
  9. nag-aaral ako ng tagalog ngayon dahil sawa na ako sa ingles

    love,
    nobe

    www.deariago.com
    www.iamnobe.wordpress.com

    TumugonBurahin
  10. namiss ko tuloy ang highschool life..
    and i missed the chance to be reacquainted with them last month
    :(
    wala lang.. nai-share lang hehehe

    TumugonBurahin
  11. @dylan
    yup tama...isa yun sa mga alaalang sadyang naging parte na ng ating pagkatao...

    aheks...mabuti naman...weeepeeee... :)

    @tonio
    aheks...hindi ko alam pero parang parehong nabobo na ako simula ng makagraduate ako...aheks...

    @ACRYLIQUE
    aheks inde talaga tayo magkikita..kakauwi ko lang naun... ahehehe...naggala din ako sa aking alma mater noong kolehiyo...

    @DETH
    aheks...bkit trigo nmn hate mo....english naman sna...ahahaha... ako hate ko english....pero love ko japanese kahit dehin ako marunong...:)

    @pehpot
    yupup...pustahan namiss mo yun no?...*wink*

    @Amorgatory
    ahahaha...yun pala yun... madami ka pa lng krasssessss... ahahaha... ako wala...lahat yat sila may kras sa akin..... ahahahah/....bawal kontra... :P

    @SEAQUEST
    nyaks....bakit mo sinayang...bakit mo sineryoso...pero habol ka pa...mukhang pwede pa nmn...weepeeee.... ;)

    @EǝʞsuǝJ
    aheks...kadalasan yun talaga ang bumubuo ng ating hinharap...kung ano tayo ngayon... :)

    @A-Z-E-L
    ayuz yun pabalik... ahahaha... pero kung si Grace ang tatanungin mo...hindi yun papayag na babalik ako ng highschool...syempre nandun kaya yung unang taong minahal ko at bumasted sa akin...nyahahaha.... pero syempre hindi ko nmn sya ipagpapalit dun...*wink wink*

    @Nobe
    ayuz...maganda yan... ako nmn gusto ko matututo ng japanese pra mapanood ko yung naruto series na hindi na nangangailangan ng english subtitles...aheks.. ;)

    @YanaH
    ako...namimis ko din nman sila...but then syempre pagnamimis nila ako dumadalaw na lgn sila dito sa amin...madali lang nmn akong balikan....malapit lang ang ming high school at ang kanilang mga bahay sa amin...weepeeee.. :)

    TumugonBurahin
  12. anu b yen??? nakakamis ang nakaraan.. :(( hayskul layp,,imissu so much!

    TumugonBurahin
  13. It's sad that i don't remember anything from my high school. Everything was just a blur, and 4 years flew by faster than the wind.

    I'm enjoying college more. Everything you said that one experiences in high school, I'm just experiencing it now - meeting friends, having fun, adventures, falling in love (ahem..)

    Anyway, everyone experiences things in different ways. What matters is the good memories we make, :)

    TumugonBurahin
  14. super G,

    high school lif in my high school lif, yan lang naaala ko sa kanta na yan ehhhh... hehehe

    naka miss talaga

    ching

    TumugonBurahin
  15. awww.. u'll be a math teacher? nice... pretty smart ka naman tlgah... nice speech... galing... well hmmm... hihiritz pero hwag nah... ahh kuyah salamat sa concern moh.. w/ help ni Bro sa taas eh everythin' will be ok den po saken... ingatz kuyah.... Godbless! -di

    TumugonBurahin
  16. @kox
    aheks...mis mo?...mismo... ;)

    @geek
    should I reply in english or tagalog? lolz...tagalog na lang.... ahahaha...

    kung ako nmn ang tatanungin...highschool and college experience ko...parang pareho lng naman... ang totoo nyan, lagi akong nagkakamali na prang same at isang group lang silang lahat...ayuz na ayuz kasi... ^_^

    @Ching
    aheks...bakit mo nmn kinanta...tinutula ko yan eh...ahahaha...juks... pero syempre masarap balikan ang mga pagkakataon sa buhay na kahit papano ay nagpapangiti sa atin ng ilag saglit... ;)

    @Dhianz
    yeah dhi... dapat talaga ay nasa paaralan ako ngayon at nagtuturo ng matematika...pero hindi muna yun ang pinili kong landas dahil sa pinansyal na pangangailangan...27 na ako ngayon at 4 years na din halos ang lumipas ng una kong makuha ang akin lisensya...nakakalungkot isipin na-expire sya ng hindi ko man lang nagagamit...

    TumugonBurahin

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

...Jeepney...

...sarao, mega, armak, malagueña, hebron, at marinel...pamilyar? ...oo, tama mga kilalang pangalan yan sa produksyon ng mga jeepney na pumapasada sa kalakhang Maynila at iba't ibang dako ng Pilipinas...hindi ko nga lang alam kung patuloy pa din ang kanilang pananatili sa merkado... matapos tumumal ang paggamit ng kalesa na syang dating simbulo ng transportasyon ng Pilipinas, naging kultura na nga pilipino ang paggamit ng jeepney... ang mga dating kutsero ay nagsimula ng mag-aral ng pagmamaneho ng jeep at dahil sa may mga pagkakataon na namimiss nila ang kanilang mga kabayo na idinoneyt sa Sta. Ana at San Lazaro, naglagay na lang sila ng pigura ng mga kabayo sa unahan ng jeep...totoo, masyadong senti ang mga Pilipino pagdating sa mga bagay na nakasanayan na... hindi nya ito agad binibitawan hanggang matutunang iayon ang sarili sa dapat nyang malaman... matapos ang ikalawang digmaang pandaigdig at paglisan ng mga Amerikano sa bansa...ang tira-tirang Jeep na ginamit sa digmaan ay mu...

..regalo...

Paalala: ooooppssss...bago po tayo magbasa, paki-play muna ang youtube video sa gilid, para may background tayong musika... ...kanina pa ako nakaharap sa monitor ng computer ko...nag-iisip kung ano ang maaari kong maibahagi sa inyo...gusto kong sanang ikwento ang pakikipaglaban ng mga espesyal na numero na nasa utak ko, ito ang mga numerong itinago sa kaaramihan ng tao, mga numerong pinalayas sa mundo at siniksik sa maliliit na espasyo...ngunit tila ba hindi ito angkop sa panahon na ngayon, hindi matalo ng utak ang bugso ng damdamin ko...tila ba umaayon ito sa araw ng mga puso...hindi ko alam baka sa ibang araw ko na lang sila maipagsigawan...ang sabi ng puso ko...ito ang i-blog mo... ang themesong nang buhay mo...ha? themesong...wala ako nun...kahit kami ni Grasya walang themesong eh... hindi ito bola...hindi stir...limang taon na kami pero themesong wala kami...mahilig ako sa musika...rnb, pop, love songs, blue songs, alternative, rap, rock, emo, country songs, noise ...o kahit ano.....

Bawal Basahin ang Nakasulat Dito

"Bugtong-bugtong. Hindi tao, hindi hayop, wala ka nito, wala din ako, wala ang bawat Pilipino, ano ito?" Sagot: Disiplina Ano nga ba ang disiplina? O mas maganda tanungin natin ang mga Pilipino.  Pero kahit anong hagilap nito, hindi ito makikita dahil wala ito sa bokabularyo ng Pilipino.  Aminin man natin o hindi, isa tayo sa madaming lahi sa buong mundo na wala nito. Kung sa ranking na 1-10 at 10 ang pinakamataas, malamang sa malamang ay 10.5 tayo sa kawalan ng disiplina.  Hindi ko naman sinasabi na lahat ng Pilipino ay ganito ngunit ito ang katotohanang hindi natin maitatanggi.  Maraming problema sa Pilipinas tulad ng basura sa estero, ilog at dagat, traffic sa lansanggan, mga taong walang trabaho, mabagal na proseso sa mga opisina pampubliko man o pribado, droga, korapsyon, prostitusyon, tsimosa sa kalye o social media, teenage pregnancy, squatter sa mga kalunsuran, sugal, babaero na hindi naman gwapo, mga siga sa kalye, rapist, lasenggero, holdaper, ...