...lilok: ang pagpapatuloy [2]...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Paunawa [R18]: Ang susunod na bahagi ay ang pagpapatuloy ng mga pangyayari sa buhay ni Marie at Lita. Ang akdang ito, lilok: ang pagpapatuloy [1], ang "...lilok..." at ang "..lilok: ikalawang yugto..." ay pawang mga kathang isip lamang ng may-akda. Anu mang bahagi na may pagkakahawig sa tunay na buhay at iba pang kwento ay hindi sinasadya. Pinapaalalahanan ang lahat na mayroong ilang bahagi sa akdang ito na lubhang maselan sa mga batang mambabasa. Patnubay ng magulang ay kailangan.

note: upang ganap na maintindihan ang mga pangyayari, inaanyayahan ang lahat na balikan ang mga nakaraan tagpo sa: "...lilok...", "..lilok: ikalawang yugto..." at ang lilok: ang pagpapatuloy [1].

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

nakatakda ang mangyayari...hinagkan ko siya ng buong diin...ginantihan nya din ako ng isang halik na kahit sa pagnaginip ay hindi ko marating...kakaiba ang kuryente na dumadaloy sa aking pagkatao ng sandaling iyon...napapapikit na lamang ang aking mga mata sa mga halik niya...malalambot na mga labi na aking hinangad na matikman...wala itong kasingsarap na tila ba umaanyaya sa susunod na eksena...namalayan ko na lamang pababa na sya sa aking dibdib...hinahagkan niya iyon at gustong maangkin...ilang sandali pa pawang wala na ang saplot ng aming katawan...hubad na pareho at handa ng magpatuloy kahit saan man humantong...dumagan siya sa aking manipis na katawan ngunit hindi ko maramdaman ang bigat ng pagkakadagan...hinawakan niya ng marahan ang aking pinakakatatagong kayamanan...bahagya nya ding hinawi ang aking mga binti na bantay ng kayamanang iyon...hudyat na iyon upang papasukin siya sa kaibuturan ng aking pagkababae...tumitindi na ang init ng sandaling iyon, hindi ko din alintana kung ano ang kahihinatnan ng tagpong ito...masakit ang kanyang pagtatangkang pagpasok sa aking pinakakaingatan kayamanan...ito din kasi ang unang pagkakataon na makadama ng kakaibang kaligayahan...gusto kong ipagpatuloy nya iyon sa kabila ng sakit na aking nadarama... hinatak ko siya...at niyakap ng buong higpit...napabulong ako...

"kuya, masakit...."

... sa pagkasabi ko niyon, para syang nabuhusan ng malimig na tubig sa kanyang ginagawa... tumigil siya na tila ba nagulat sa krimeng nagawa...mabilis na nagbihis... at mangiyak-ngiyak na humingi ng paumanhin...

..."sorry Lita, hindi ko sinasadya", wika nya...

saglit lang iyon at nasa pintuan na siya...

"Lita, isara mo ang pintuan ng maiigi, hindi naman uuwi ngayon ang ate mo ano?"...

...tumango lang ako habang balot ng kumot na kanyang inabot habang sya ay nagbibihis... pagka-alis nya... isinara ko ng maiigi ang pintuan...inaalala ang kaligayang pinagsaluhan...

kinabukasan...

...kabado na ako dahil sa nangyari ng gabing iyon...hindi ko alam kung may mukhang maihaharap pa ako kay Kuya Lance... mabilis akong nagbihis patungo sa Unibersidad na aking pinapasukan... alas-singko ng hapon, tapos na ang klase...ngunit hindi ko alam kung saan ako tutungo...nakagawian ko na din kasi ang tumambay kila Kuya Lance...

.."paano na kaya ngayon", bulong ko sa aking sarili...

...hindi pa man ako ganap na nakalalabas sa gate ng paaralan, may anyo na ng pamilyar na lalaki akong natatanaw...

"Kuya Lance!...bakit ka nandito?", tanong ko...
"ito sinusundo ka, kailangan nating mag-usap...", diretso nyang sagot..

...pumunta kami sa isang foodchain para makapag-usap...

..."paano na Lita? kailangan panagutan ko ang ginawa ko sa iyo kagabi", seryoso nyang sabi..
.."ano ka ba Kuya, wala yun 'no...virgin pa din naman ako di ba?", natatawa kong tugon...

...mahaba ang aming napag-usapan sa bagay na iyon...gusto nya akong pakasalan dahil sa pangyayari...ngunit tumanggi ako...tumanggi ako hindi dahil ayaw ko syang makasama..tumanggi ako hindi dahil hindi ko sya mahal...wala akong minahal sa buong buhay ko kundi sya lamang...hanggang ngayon...tumanggi ako dahil ayaw kong sirain ang pamilya nya...masira ito ng dahil sa akin...ayaw kong maging dagdag sa pasanin nya noong mga panahon na iyon...mahal ko si Kuya Lance...mahal na mahal...

...malungkot kaming naghiwalay pagkatapos ng tagpong iyon...hindi na din ako nagpakita sa kanya pagkatapos nun...nagpaalam ako kay ate na mag-be-bed space na lang sa malapit sa paaralan...pero dahilan ko lang din yun upang hindi na ako masundan ni Kuya Lance...mabuti na din siguro iyon upang hindi ako maging sagabal sa mga pangarap nya...at ng sumunod na taon, lumipat na din ako ng paaralan...kasabay niyon ay inaya ko din si ate na lumipat ng matitirhan...pumayag naman sya lalo pa't ang bahay na aking napili ay malapit sa kanyang pinagtratrabahuan na club...nagsunog ako ng kilay sa pag-aaral...subsob para makapagtapos... para maipagmalaki ang sarili sa mundo... para kay Kuya Lance...

...mabilis na lumipas ang panahon, graduate na ako at isa na ding ganap na nurse...handa na akong humarap kay Kuya Lance, at handa na ding tanggapin ang maaaring alok na kasal...

...dinalaw ko sya sa kanilang dating tirahan...

"tao po, tao po...Kuya Lance? Kuya Lance?..."

bumukas ang pinto, isang mukha ng babae ang dumungaw...maganda ang hubog ng mukha ng babaeng iyon sa kabila ng simple nyang pananamit...

..."nadyan po si Kuya Lance?", tanong ko...
..."ei si Lance, nasa work pa eh...pero padating na din yun...tara pasok ka...", pag-aaya ng babae

...pinaliwanag ng babaeng iyon na sya lang ang naiwan sa bahay dahil nasa probinsya ang nanay at mga kapatid ni Kuya Lance...sinabi din nya na siya si Lizeth, ang girlfriend ni Kuya Lance...halos madurog ang aking puso sa aking narinig ng mga sandaling iyon...gusto ko na sanang umalis at maglaho sa aking kinauupuan...pero naging matatag ako at naghintay... madaming kwinento si ate Lizeth tungkol sa mga pangyayari sa buhay ni Kuya Lance... sa katunayan natuwa din ako habang nakikipagwentuhan ako sa kanya...magaan ang loob ko sa kanya sa kabila ng siya ang aking kaagaw sa pagmamahal ni Kuya Lance...

...maya-maya lang dumating na si Kuya Lance...at parang katulad ng dati noong hindi pa nanyayari ang tagpo ng gabing iyon, naging ganoon ang kanyang bati...pagbati ng isang kapatid, pagbati ng tuwa para sa isang kaibigan...

"Nurse ka na di ba Lita?..congrats ha?"...tanong ni kuya Lance...
"oo kuya, salamat..."..maikli kong tugon...

"Liz, naaalala mo yung kwinento ko sa iyo dati?...sya yun..."

...nangingiti si ate Lizeth sa sinabi ni kuya...pinaliwanag din ni Kuya Lance na alam ni Ate Lizeth ang lahat ng tungkol sa kanya...alam pati ang nanyari ng gabing iyon... noong una hirap din daw na tanggapin ni ate Lizeth ang nanyari...pero yun nga, dahil iyon sa epekto ng alak., kaya nya iyon nagawa... doon ko din napatunayan kung gaano sya kamahal ni ate Lizeth at kung gaano nya kamahal si ate Liz... doon ko din napagtanto na hindi tlaga kami para sa isa't isa... at kailangan kong maging masaya para sa pagmamahalan nilang dalawa... mahal ko si Kuya Lance... totoo yun.. at magsasakripisyo ako para sa kanya...masaya ako basta sya din ay maligaya...

...masaya akong nagpaalam sa kanila sa kabila ng malungkot kong nadarama...

...at ngayon sa aking muling pagbabalik sa Pilipinas, masakit pa din ang markang nalilok sa aking puso...siya pa din ang hinahanap ko...ngunit hindi pwede ito...kailangan kong tumayo...kailangang maging matatag...

...tumayo ako mula sa aking kinauupuan sa bahaging iyon ng paliparan, hinawi ang mga luhang dulot ng masakt na nakaraan...lumabas ako sa paliparan...pumara ng sasakyan... at ang aking destinasyon ay ang bahay ni Ate Marie....

...mahaba ang byahe patungo sa bahay ni Ate Marie...nakakainip... ngunit kasabay ng pagkainip na iyon ay nanalangin na sana ay maayos sya at walng sakit... makaraan ang 5 oras na byahe, nasa pintuan na din ako ng bahay...

"Ate Marie??...tao po...Ate Marie??...tao po..."...

ilang saglit lang bumukas ang pinto...isang babaeng tila namumugto ang mata ang dumungaw mula sa pintuan....

itutuloy...

Susunod na Kwento Lilok: Ang Pagpapatuloy [3]