...lilok: ang pagpapatuloy [1]...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Paunawa [R18]: Ang susunod na bahagi ay ang pagpapatuloy ng mga pangyayari sa buhay ni Marie at Lita. Ang akdang ito, ang "...lilok..." at ang "..lilok: ikalawang yugto..." ay pawang mga kathang isip lamang ng may-akda. Anu mang bahagi na may pagkakahawig sa tunay na buhay at iba pang kwento ay hindi sinasadya. Pinapaalalahanan ang lahat na mayroong ilang bahagi sa akdang ito na lubhang maselan sa mga batang mambabasa. Patnubay ng magulang ay kailangan. =supergulaman=

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"Lita, totoo bang uuwi ka na ng Pilipinas?", tanong sa akin ni Annie ... "kailangan eh, wala na din kasi akong balita kay Ate Marie...matagal-tagal na din na hindi ko sya makontak....anu na kya ang nanyari sa kanya?", ..."kelan ba ang alis mo?", tanong ulit sa akin ni Annie...."sa makalawa siguro...", sagot ko....

"...hindi ko alam ang aking nadarama ngayon, kung tuwa ito o kaba sa aking muling pag-uwi sa Pilipinas... anu na kaya ang kalagayan ng ate ngayon?...sana maayos naman sya at walang problema kay kuya Ron... ang totoo nyan ayaw ko na din sanang bumalik ng Pilipinas, sa dami ng pait ng aming naranasan sa Paete... kung hindi lang kay ate... at kay Lance...si kuya Lance... kamusta na kaya siya?..." ... mahaba-haba din ang byahe at sapat na ang alaalang iyon at ang lamig ng eroplanong sinasakyan upang makatulog... mahaba ang byahe tila ba binabawasan ng mga sandaling iyon ang aking pananabik sa pag-uwi... at sa wakas nasa Pilipinas na ako... hindi tulad ng ibang mga nagbabalikbayan, walang susundo sa akin... at ang aking destinasyon ay ang address ni ate Marie...

sa baggage area ng NAIA...

habang kinukuha ko ang aking bagahe, may isang lalaking may hawak na 2-taong gulang na bata na kanina pa nakatunghay...pamilyar ako sa lalaking iyon...at hinihintay lang na ako'y lumingon... at sa pag-angat ng aking ulo...nabigla ako..."Kuya Lance!"., napasigaw ako.."san ka galing? kamusta ka na?", sunod sunod na tanong ni Lance...., "ito, pupunta ako kila ate eh", maikli kong sabi... "katulad ng dati, hindi ka pa din nakikinig sa mga tanong ko, ang layo ng sagot mo, hahaha"...namula ang aking mukha sa sinabi nya... mamaya-maya lang may dumatng na isang babae.."nagkakilala naman na kayong dalawa di ba?", tanong ni Kuya Lance kay babae..."oo naman, kamusta ka Litz?"... pinilit kong alalahanin ang mukha ng babaeng iyon..."Ate Lizeth?"..."oo, ako nga..."... "wow, ang ganda mo sobra, hindi kita namukhaan..."...ito nga pala ang baby namin ni Kuya Lance mo, si Riza...", pagpapakilala ni Lizeth... "say hi to Tita Lita, Riz..."..."hi tita Litz, you're so beautiful too like my mom", pabulol-bulol na sabi ni Riza... "o, paano Lita mauna na kami, medyo malayo pa din kasi ang byahe namin papuntang Antipolo", putol ni Kuya Lance sa usapan... "ay sige kuya, ate ingat kayo ha?"..."ikaw din ingat ka, kamusta mo na lang din kami sa ate Marie mo"...sabi ni Lizeth...

...sa kanilang pagtalikod, gusto kong umiyak...hindi ko alam kung inggit ba ito kay ate Lizeth o tuwa sa aming muling pagkikita ni Kuya Lance... at sa mga sandaling iyon bumalik ang mga alaala ng nakalipas na panahon...

Si Kuya Lance, kaklase sya ni ate Marie noong highschool...siya din ang tumulong sa amin na makaalis sa Paete at magkaroon ng matutuluyan sa maynila dahil sa ginawang pagpatay ni ate sa aming Amain...malaki talaga ang utang na loob namin sa kanya sa kabila ng mga pinagdaanan namin noon... noon pa man sobrang minahal ko siya...si Kuya Lance... hindi ko maunawaan ang nadarama ko ngayon..."dapat ako ang nasa kalagayan ni Ate Lizeth...dapat akin ang pagmamahal na iyon...bakit ganito? bakit ako nag-iisa?..."...kasabay n'yon, ang pagpatak ng mga luha...

...matapos ang mga pangyayari sa Paete, naging magkapitbahay kami dito sa Maynila nila Kuya Lance...second year college na ako nun ng maging kaibigan at maging close kami ..nasa ika-apat na taon na din sya noon sa kolehiyo...lagi akong tumatambay sa kanila dahil wala naman tao sa bahay at ako lang ang mag-isa doon...pumapasok kasi si ate sa trabaho... simple lang ang buhay nila Kuya Lance, pero medyo mahirap...nag-aaral kasi sya at nagtratrabaho ng sabay... kaya sobrang bilib ako sa taong iyon...walang bisyo...hindi marunong manigarilyo o uminom ng alak...nakakatuwa nga eh, pati manligaw ng babae hindi sya marunong... tanging pamilya lamang ang kanyang prayoridad ng mga panahong iyon...

...marso ng taong 2003, naka-graduate na din si Kuya Lance at iyon din ang buwan ng kanyang kaarawan... gusto ko nga syang bigyan ng malaking selebrasyon pero wala din akong pera noong mga panahong iyon... Gabi ng kanyang kaaarawan...inimbita ako ni Kuya Lance na sa kanila na mag-hapunan...magpapansit daw sya kahit papano... at dahil wala namang bisita at tanging mga kapatid nya lamang at ako ang nandoon, inaya ko sya na uminom.."hindi nga ako umiinom di ba?", tutol nya... "minsan lang naman eh, tsaka ako na lang ang bibili, may sobrang pera naman na binigay si ate Marie eh", pamimilit ko... at dahil sa sobrang kulit ko...napapayag ko din sya... masarap kainuman si Kuya Lance..madami syang kwento, makulit din sya... talagang na-iinlove na ako ng sobra sa mga sandaling iyon... halos hating-gabi na...nalasing na din ako sa dami ng nainom ko at aksidente kong natabig ang baso...mabilis kong hinabol iyon upang hindi mabagsag, ngunit mas mabilis ang kamay ni Kuya Lance, nasalo nya iyon.... ngunit sa pagkakataon iyon...halos magkalapit na din ang aming mga mukha...nagkatitigan... matagal.... hindi na ako nakatiis...hinagkan ko ang kanyang malalambot na labi... gumanti din sya...mahigpit na siil... kakaiba ang damdamin... ngunit bigla syang bumitaw at nagsabi ng "sorry" ... makailang saglit pa, nagliligpit na sya ng aming pinag-inuman..."sandali lang Lita illigpit ko lang ang mga ito, ihahatid kita sa inyo...mahirap na baka mapagtripan ka dyan sa kanto"...

...makailang saglit pa, nasa loob na kami ng bahay, inakay nya ako papasok sa kwarto... hindi ko maunawaan ang aking sarili ng mga sandaling iyon...tila hinahanap ko ang halik na kanina'y biglang naputol...hinatak ko sya, at muling hinalikan...

....itutuloy...

Susunod na Kwento Lilok: Ang Pagpapatuloy [2]